Koude zondagochtend in januari

Het is een koude zondagochtend in januari wanneer ik een stil Vianen inrijdt. Ik ben onderweg naar de familie Muskens – Mozes, leuk want ik volg haar ook al een tijdje op Instagram dus ik heb een beetje het gevoel alsof ik deze leuke familie al een beetje ken.

Ze wonen in een tijdelijke huurwoning, en alhoewel Yivat een beetje bang was dat het huis te ‘lelijk’ zijn voor de reportage heb ik haar gelukkig kunnen overtuigen dat we het huis wat minder in beeld kunnen brengen en een deel van de reportage buiten kunnen maken.

Ik ben dol op kinderen en ik vind het zo’n fijn momentje wanneer je enthousiast opgewacht wordt door ze. Omdat het altijd wel eventjes spanend is neem ik rustig te tijd voor dat ik daadwerkelijk ga starten. Samen met Malka en Elias ging ik opzoek naar mijn camera, samen uitpakken en ja hoor daar is ‘ie dan! Maar wat kunnen we er nou mee? Malka wilde wel de 1e foto maken en zo zijn de eerste 10 foto’s eigenlijk altijd de meest originele van de reportage…

Al tijdens mijn 1e kopje koffie was er een heerlijke sfeer voelbaar in huize Muskens – Mozes dus ik begon alvast wat plaatjes te schieten; Mama die nog even een laatste make-upje aanbracht, papa die een kopje koffie zette, en de kids die maar al te graag op de foto wilden.

Toen ik vroeg aan Malka of zij mij haar kamer wilde laten zien twijfelde ze geen moment en ook Elias rende naar boven. Natuurlijk moest alles even geshowd worden en kozen we een paar favorieten boekjes uit om samen met mama te lezen beneden.

Maar mama had een heel ander goed idee, koekjes bakken! Dit werd een heerlijk mooi tafereel met lekker veel geklieder en gekledder en ook papa deed gezellig mee! Helaas hebben die Feyenoord koekjes weinig invloed gehad op de uitslag van de wedstrijd die middag haha.

Toen de koekjes de oven in gingen was het tijd om even lekker buiten te gaan spelen, konden papa en mama even opruimen. Er lag zelfs nog een beetje sneeuw in de tuin! Daarna op de fiets en op de loopfiets en op weg naar een heerlijke winterwandeling in het mooie Vianen. Langs de mooie plekjes waar de diertjes staan. Ik huppel er een beetje achteraan, en volgens mij hebben ze al helemaal niet meer door dat ik constant foto’s maak van de mooie momentjes die spontaan ontstaan.

Eenmaal thuis is het tijd voor de lunch, gezellig met elkaar aan tafel, zoals altijd. Ik eet lekker een broodje mee terwijl ik tussendoor nog snel een paar mooie plaatjes maak.

Het was een heerlijke en liefdevolle ochtend in Vianen, ontzettend bedankt dat ik voor een paar uurtjes onderdeel mocht zijn van jullie prachtige gezin.